De 'refuge of riding'
DOOR MAHSHID HADI
DOOR MAHSHID HADI
Toen ik een klein meisje was in Iran, kochten mijn ouders een fiets voor me en ik leerde er in onze achtertuin op fietsen. Ik viel zo vaak en stond zo vaak weer op. Uiteindelijk kon ik vol vertrouwen roepen: "Laat los, pap, ik kan het." Vanaf dat moment wilde ik voor altijd fietsen. Ik voelde me zo vrij.
Toen werd ik negen. Ik werd gedwongen om de hijab, een lange blouse en een losse broek te dragen en ervoor te zorgen dat al mijn huid bedekt was. Ik woonde mijn Jashn-e taklif-ceremonie bij, die het einde van de kindertijd en het begin van de volwassenheid markeert. Ik werd nu als vrouw beschouwd.
Waar ik opgroeide, in de stad Esfahan, is het voor vrouwen illegaal om te fietsen. Uit angst voor mijn veiligheid nam mijn vader mijn fiets van me af. Dat gevoel van vrijheid uit mijn kindertijd was nu slechts een waas van herinnering. En ik zou het volgende decennium besteden aan het proberen om hem weer terug te vinden.
Wat er daarna gebeurde, is het onderwerp van mijn aankomende documentaire. Samenvattend: ik vluchtte naar Turkije en een paar jaar later naar Canada. Maar ik was nog niet vrij. Ik voelde me zo verloren. Ik verlangde naar de fiets.
Ik heb twee jaar gewerkt voor genoeg geld om een fiets te kopen en eindelijk herontdekte ik het gevoel van vrijheid waar ik naar verlangde. Ik ontdekte ook bikepacking en de vreugde van volledig in het moment zijn. Tijdens deze lange ritten in de wildernis, harmonieert mijn hartslag met de geluiden van de natuur. Ik word begroet en verwelkomd door andere fietsers. Ik maak deel uit van een gemeenschap waar ik waarde heb.
Ik heb gefietst in Turkije en het Verenigd Koninkrijk, en op veel mooie plekken in Canada, waaronder de Gulf Islands en de Alaska Highway in Yukon. Deze winter ga ik met mijn partner naar de Noordelijke IJszee fietsen over de Dempster Highway, die wordt beschouwd als de wildste snelweg van Canada, op een 500 kilometer lange self-supported bikepacking expeditie. We gaan een documentaire maken over de rit en mijn levensverhaal.
Ik push mezelf zo hard op de fiets, neem het op tegen extreme omstandigheden en confronteer mijn angsten, en dat voelt goed. Ik geloof dat ik een verschil kan maken door mijn kracht op de fiets te vinden en andere vrouwen aan te moedigen om ook hun kracht te vinden. Als we verbinding maken, zijn we als een ketting, samen sterker.
Mahshid Hadi is een radiotechnicus en vrouwenadvocaat in Vancouver, BC, Canada. Om meer te weten te komen over Mahshids Arctische bikepacking expeditie en documentaire film, bezoek haar GoFundMe pagina en volg haar op Instagram .